زمان، پیر و سالخورده می شود، و بعضی از افکار و اندیشه ها کهنه می شوند و ارزش شان را از دست می دهند، اما جایگاه حضرت محمد(ص) در سینۀ انسانها همچون غنچه ای است که شگوفایی اش هر روز بیشتر و بیشتر می شود، پس طروات و تازگی پیامبر اکرمدر دلها باقی است و پیوسته تازه خواهد شد.

  اگر ما می توانستیم پیامبر بزرگوار مان را به همان اندازه که دیگران شخصیتهای خود را معرفی کردند، معرفی کنیم-که نتوانستیم-و اگر به همان اندازه که دیگران از فرصت ها استفاده کردند ما هم استفاده می کردیم و اگر مؤسسات علمی و سایر مؤسسات اجتماعی و حیاتی در راه معرفی او کمر می بستند و خود را وقف می کردند، فقط او روی تخت دلها نسل امروز تخت می زد و نشست در سینه ها فقط او یافته می شد.

به رغم همۀ اینها، بازهم در شرق و غرب دنیا، هر کس کوزۀ خود را به دست گرفته و به سوی این سرچشمۀ پاک و زلال که می خواهیم او را به عنوان«المنهلُ العذابُ المورِد» معرفی کنیم، می دود و می خواهد خود را به قبۀ او برساند..قبۀ انسان برگزیده ای که برسرخورشیدها تاج می گذارد.